Çevre açısından oldukça dayanıklı yüksek molekül yapılı polimerlerden ibaret doğal ve sentetik kauçuklardan üretilen ürünlerin kullanılmasını müteakip, faydalı ömürlerini tamamlamaları ile, çevrede zor ortadan kalkacak “atık lastikler” oluşmaktadır. Çevrede zor ayrışır olmaları, atık lastiklerin önemli bir çevre problemi olmalarının asıl nedeni değildir.   Ne kadar zor ayrışsalar da atıklar tabiatta sonunda ortadan kaldırılabilmektedir. Buna yakma ile destek de olunabilmektedir. Ancak, üretilen atık lastiklerin çok önemli miktarlarda olması bu atıkların giderilmesindeki en önemli yönü ortaya koymaktadır. 2003 yılı itibariyle 20 milyon tona yakın doğal ve sentetik lastik üretilmiş ve tüketilmiştir.

 

Üretilen kauçuğun çok önemli bir kısmı araç lastikleri üretiminde kullanıldığından devasa boyutlarda kullanılmış araç lastikleri sorunu ortaya çıkmaktadır. Miktarın çokluğu nedeniyle bir çok giderme, uzaklaştırma ve geri kazanarak yararlanma şekli kullanılmış ve geliştirilmiştir.

 

Miktarın çokluğu ve bunların yakılması veya yanması ile doğan çevre zararları bu atıklara olumsuz bir bakışın doğmasına neden olmuş ve kimi zaman ve yerlerde bu atıklar “zararlı atıklar” gibi ürkülerek yönetilmeye çalışılmıştır. Halbuki, atık yönetiminde atığı ortadan kaldırma ve uzaklaştırma yaklaşımında, atığın tekrar yararlanılacak bir forma dönüştürülmesi düşüncesine sahip olunması ile sıkıntı veren bu atıklar konfor/huzur veren malzemelere dönüştürülebilir.